Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2014

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΣΕ ΠΑΛΑΙΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ

Τούς μήνες που τα μελίσσια μας ξαποστάζουν, ο μελισσοκόμος έχει άπλετο χρόνο ώστε να ασχοληθεί με τήν συντηρηση και επισκευή του μελισσοκοκομικού υλικού του.
Έτσι αφήνει το ξέστρο, και πιάνει στο χέρι τα γυαλόχαρτα τα σφυριά και τα πινέλα κτλ.
Εδώ βλέπουμε έναν τρύπιο πάτο,κάτι σάν το υποτιθέμενο Ελληνικό χρέος δηλαδή..θα τα πούμε άλλη ώρα αυτά..συνεχίζουμε στα μελισσοκομικά..


Δέν ασχολούμαι και πολλά χρόνια  με τήν μελισσοκομία και δέν καυχιέμαι ότι τα ξέρω όλα καθε μέρα προσπαθώ να μαθαίνω και να γίνομαι καλύτερος.Σίγουρα όμως έχω καταλάβει ότι οι κυψέλες μας πονάνε σε δυό σημεία.Στούς πάτους και στα μόρσια,δηλαδή στίς ενώσεις.
Εμβάπτιση  σε καυτή παραφίνη η σε λινέλαιο είναι οι καλύτερες δοκιμασμένες μέθοδοι. Βοηθούν να θωρακιστεί το ξύλο ενάντια στήν υγρασία η οποία εισχωρεί ανοίγει και στήν στήν συνέχεια σαπίζει και καταστρέφει τίς κυψέλες μας.Όταν όμως έχουμε πάρει μεταχειρισμένες κυψέλες η για τόν Α-Β λόγο δέν μπορούμε να βάλουμε λινέλαιο η παραφίνη  τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να ενισχύσουμε αυτά τα αδύνατα σημεία?
Πάνω βλέπουμε μια κυψέλη  με κίτρινο χρωμα που αγόρασα το 2008,βλέπουμε και το πώς κατάντησε.
Η συγκεκριμένη άνοιξε απο τίς ενώσεις το νερό εισχώρησε  μέσα. Το ξύλο σχίστηκε,σάπισε και αναγκαστικά τήν ξήλωσα για να προσπαθήσω να τήν επιδιορθώσω.
Αυτήν τήν έβαψα με τόν κλασικό τρόπο δηλαδή με βελατουρα και λαδομπογιά παραφίνες και λινέλαια τότε ούτε κάν ήξερα ότι υπήρχαν τότε..

Κάτω έχω βάλει ένα πάτωμα που έχει μείνει έτσι όπως το βλέπετε έξω στον ήλιο και στήν βροχή για 15 τουλάχιστον χρόνια  βλέπετε είναι άβαφτο δέν έχει πάθει σχεδόν τίποτα ούτε κάν έχει ανοίξει. 

Επειδή αυτό ανήκε στόν πατέρα μου γνωρίζω ότι δέν έχει επεξεργαστεί ούτε με 
λινέλαιο ούτε με παραφίνη.

βλέπουμε ότι έχει στίς ενώσεις κομμάτια λαμαρίνας ίδια ακριβώς  με αυτήν που χρησιμοποιούν οι κατασκευαστές στα καπάκια μας.Άρα  αντιλαμβανόμαστε πόσο μπορεί να  βοηθήσει στήν συντήρηση του υλικού μας  αν φροντίσουμε να καλύψουμε τα μόρσια στίς ενώσεις  βάζοντας με καρφάκια η με βίδες τέτοια κομμάτια λαμαρίνας.

Μερικά παλιοκαπάκια που δέν τα χρειαζόμαστε θα μπορούσαν να μάς δώσουν αρκετά τέτοια κομμάτια κοβωντάς τα.
Πιστεύω ότι θα βοηθούσε επιπλέον αν στίς ενώσεις πρίν βάλουμε τήν λαμαρίνα πρώτα περνούσαμε ένα στρώμα ανακατεμένης ξυλόκολας με κοσκινισμένο  απο ψιλή σίτα πριονίδι.Η κόλλα αυτή όταν στεγνώσει δημιουργεί μια αδιαπέραστη και σκληρή κρούστα που δέν φέυγει με τίποτα εκτός αυτού μπορεί να κλείσει οποιαδήποτε τρύπα..Πάρτε μια γεύση  http://evinosbee.blogspot.gr/2010/11/video.html.(ο Σπύρος δέν πιάνεται με τίποτα στο στοκάρισμα)





                                               Πάτοι κυψελών
 Η συγκεκριμένη κυψέλη ήταν σχεδόν για πέταμα.Όλες φτιάχνονται αρκεί να θές και να έχεις και τόν χρόνο να ασχοληθείς.Σάν καινούργια ξαναέγινε.


Τώρα για τούς πάτους έχω να προτείνω δύο λύσεις η αντισκωριακό μίνιο,  χωρίς να περιέχει μόλυβδο .Η ακόμα καλύτερα ασφαλτούχο βερνίκι,παρόμοιο δηλαδή με αυτά περνανε τίς ξύλινες κολώνες.Έχετε δεί αλήθεια ποτε καμιά σάπια?

Τα ασφαλτικό βερνίκι χρησιμοποιείται στίς μονώσεις και στίς στεγανοποιήσεις,έχει τέλεια εφαρμογή και στό ξύλο, στεγώνει πολύ γρήγορα και κάνει τούς πάτους απροσπέλαστους απο τήν υγρασία. 
Αραιώνεται με καθαρή βενζίνη η με νέφτι πέυκου.Ένα αραιό χέρι στο πρώτο χέρι και ένα λιγότερο στο δεύτερο και τέλος.

Εγώ χρησιμοποιήσα το Bitular Primer,η συσκευασία του κιλού έχει μόλις 5 ευρώ, στίς μεγαλύτερες η τιμή πέφτει.Υπάρχουν διάφορα ασφαλτούχα βερνίκια στήν αγορά πχ το στεγανόλ η το αρεξόλ ,εγώ χρησιμοποίησα το συγκεκριμένο.Το ασφαλτούχο βερνίκι πρέπει να χρησιμοποιειται μόνο στούς πάτους και καλό θα ήταν να περάσετε και κάτι άλλο απο πάνω.Και αν το περάσετε μήν το κάνετε κοντά στα μελίσσια σας ιδίως κατά τήν διάρκεια μιάς καλής  ημέρας γιατί τα τραβάει έντονα. 

 Άν δέν έχει προλάβει να στεγνώσει οι μέλισσες αυτές βούτανε στο βερνίκι κολλάνε και χάνονται.Όταν στεγνώσει που στεγνώνει πολύ γρήγορα,δέν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.




Τέλος όταν θέλετε κλείσετε τίς τρύπες απο τα κλειδιά μπορείτε να κάνετε το εξής..πάρτε ένα κομματάκι καλαμάκι απο σουβλάκι η (ακόμα και οδοντογλυφίδες ενωμένες μαζί) βουτήχτε το μέσα σε μια ξυλόκολα,καρφώστε το μέσα στο τρυπα με ένα σφυράκι και μετά κόφτε το.

Βάζουμε μετά τα κλειδιά σε άλλο σημείο,λίγο πάνω η λίγο πιο κάτω.

Τέλος θα ήθελα να σάς προτείνω να βάφετε τίς κυψέλες σας με χρώματα βάσης νερού,είναι πολύ καλύτερα απο τίς κλασικές λαδομπογιές διαλύτου και με πολύ καλύτερο φινίρισμα.Ούτε διαλυτικά ούτε τίποτα..και σίγουρα είναι και πολύ πιο υγιεινές και για εμάς αλλά και για τα μελισσάκια μας



Η συγκεκριμένη κυψέλη είναι σχεδόν 15  ετών και απο ότι φαίνεται θα συνεχίζω να τήν έχω αρκετά χρόνια ακόμα.Καλά μαστορέματα σε όλους!!


1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα και ευχαριστώ για τις πληροφορίες. Να ρωτήσω, το διάλειμμα που πέρασες τον πάτο της κυψέλης, ενδείκνυται για βιολογική μελισσοκομία; Δε θέλω να βάλω τίποτα μη-οικολογικό στα μελίσσια μου, που θα είναι τα πρώτα μου. Έτσι δε θα βαλω στεγνωτικό στο λινέλαιο,θα βάλω βελατούρα και ριπολίνη νερού, αλλά το ασφαλτικό βερνίκι με τρομάζει λιγο. Και μπορείς να το περάσεις χρώμα από πάνω;
Να'σαι καλά και καλή χρονιά
Κώστας