Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2013

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΜΟΝΩΣΗ ΠΑΤΩΝ ΣΕ ΠΑΛΙΕΣ ΚΥΨΕΛΕΣ

Τούς μήνες που τα μελίσσια μας ξαποστάζουν, ο μελισσοκόμος έχει άπλετο χρόνο ώστε να ασχοληθεί με τήν συντηρηση και επισκευή του μελισσοκοκομικού υλικού του.Έτσι αφήνει το ξέστρο, και πιάνει στο χέρι τα γυαλόχαρτα τα σφυριά και τα πινέλα κτλ.
Εδώ βλέπουμε έναν τρύπιο πάτο,κάτι σάν το υποτιθέμενο Ελληνικό χρέος δηλαδή..θα τα πούμε άλλη ώρα αυτά..συνεχίζουμε στα μελισσοκομικά..


Δέν ασχολούμαι και πολύ καιρό με τήν μελισσοκομία και δέν καυχιέμαι ότι τα ξέρω όλα καθε μέρα προσπαθώ να μαθαίνω και να γίνομαι καλύτερος.Σίγουρα όμως έχω καταλάβει ότι οι κυψέλες μας πονάνε σε δυό σημεία.Στούς πάτους και στα μόρσια,δηλαδή στίς ενώσεις.Εμβάπτιση  σε καυτή παραφίνη η σε λινέλαιο είναι οι καλύτερες δοκιμασμένες μέθοδοι. Βοηθούν να θωρακιστεί το ξύλο ενάντια στήν υγρασία η οποία εισχωρεί ανοίγει και στήν στήν συνέχεια σαπίζει και καταστρέφει τίς κυψέλες μας.Όταν όμως έχουμε πάρει μεταχειρισμένες κυψέλες η για τόν Α-Β λόγο δέν μπορούμε να βάλουμε λινέλαιο η παραφίνη  τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε ώστε να ενισχύσουμε αυτά τα αδύνατα σημεία?
Στήν φωτογραφία
Πάνω βλέπουμε μια κυψέλη που αγόρασα το 2009 και το πώς κατάντησε,το ξύλο σάπισε και το αφαίρεσα προκειμένου να προσπαθήσω να το αντικαταστήσω με κάποιο άλλο.
έχω βάλει μια κυψέλη τήν τήν πρώτη απο τίς δύο που αγόρασα καινούργια το 2009 εγαθιστώντας εκεί τα δυο πρώτα μελίσσια μου.Η συγκεκριμένη άνοιξε απο τίς ενώσεις το νερό εισχώρησε  μέσα. Το ξύλο σχίστηκε,σάπισε και αναγκαστικά τήν ξύλωσα για να προσπαθήσω να τήν επιδιορθώσω.Αυτήν τήν έβαψα με τόν κλασικό τρόπο δηλαδή με βελατουρα και λαδομπογιά παραφίνες και λινέλαια τότε ούτε κάν ήξερα ότι υπήρχαν τότε..Κάτω έχω βάλει ένα πάτωμα που έχει μέινει έτσι όπως το βλέπετε έξω στον ήλιο και στήν βροχή για 15 τουλάχιστον χρόνια  βλέπετε είναι άβαφτο δέν έχει πάθει σχεδόν τίποτα. Επειδή αυτό ανήκε στόν πατέρα μου θα σάς πώ ότι δέν έχει επεξεργαστεί ούτε με λινέλαιο ούτε με παραφίνη.Εκτός του ότι μπορεί να έχει καλύτερης ποιότητας ξυλου απο τήν κυψέλη,βλέπουμε ότι έχει στίς ενώσεις κομμάτια λαμαρίνας ίδια με αυτήν που χρησιμοποιούν οι κατασκευαστές στα καπάκια μας.Βλέπουμε πόσο μπορεί δηλαδή να βοηθήσει στήν  βοηθήσει αν καλύψουμε τίς ενώσεις στίς γωνιές
  βάζοντας με καρφάκια η με βίδες τέτοια κομμάτια λαμαρίνας.Μερικά παλιοκαπάκια που δέν τα χρειαζόμαστε θα μπορούσαν να μάς δώσουν αρκετά τέτοια κομμάτια κοβωντάς τα.
.Πιστεύω ότι θα βοηθούσε επιπλέον αν στίς ενώσεις πρίν βάλουμε τήν λαμαρίνα πρώτα περνούσαμε ένα στρώμα ανακατεμένης ξυλόκολας με κοσκινισμένο  απο ψιλή σίτα πριονίδι.Η κόλλα αυτή όταν στεγνώσει δημιουργεί μια αδιαπέραστη και σκληρή κρούστα που δέν φέυγει με τίποτα εκτός αυτού μπορεί να κλείσει οποιαδήποτε τρύπα..Πάρτε μια γεύση  http://evinosbee.blogspot.gr/2010/11/video.html.(ο Σπύρος δέν πιάνεται με τίποτα στο στοκάρισμα)



Η συγκεκριμένη κυψέλη ήταν σχεδόν για πέταμα.Όλες φτιάχνονται αρκεί να θές και να έχεις και τόν χρόνο να ασχοληθείς.Ξεκίνησα με τρίψιμο πέρασμα ασφαλτικού,κάψιμο στα σημεία που είχε υγρασία,πέρασμα αραιού μίνιου ανευ μολύβδου,στοκάρισμα στίς ενώσεις.Λαμαρίνες στίς ενώσεις,αστάρι,και μετά 3 χεράκια ριπολίνης νερού..σχεδόν σάν καινούργια έγινε
Τώρα για τούς πάτους έχω να προτείνω δύο λύσεις η αντισκωριακό μίνιο,  αλλά χωρίς να περιέχει μόλυβδο .Η ακόμα καλύτερα ασφαλτούχο βερνίκι,παρόμοιο δηλαδή με αυτά περνανε τίς ξύλινες κολώνες.Έχετε δεί αλήθεια ποτε καμιά σάπια? Τα ασφαλτικά βερνίκια χρησιμοποιούνται στίς μονώσεις και στίς στεγανοποιήσεις.Και έχει τέλεια εφαρμογή και στό ξύλο, στεγώνει πολύ γρήγορα και κάνει τούς πάτους απροσπέλαστους απο τήν υγρασία.Αραιώνεται με καθαρή βενζίνη η με νέφτι πέυκου.Ένα αραιό χέρι στο πρώτο χέρι και ένα λιγότερο στο δεύτερο και τέλος.Εγώ χρησιμοποιήσα το Bitular Primer,η συσκευασία του κιλού έχει μόλις 5 ευρώ, στίς μεγαλύτερες η τιμή πέφτει.Υπάρχουν διάφορα ασφαλτούχα βερνίκια στήν αγορά πχ το στεγανόλ η το αρεξόλ ,εγώ χρησιμοποίησα το συγκεκριμένο.Το ασφαλτούχο βερνίκι πρέπει να χρησιμοποιειται μόνο στούς πάτους και καλό θα ήταν να περάσετε και κάτι άλλο απο πάνω.Και αν το περάσετε μήν το κάνετε κοντά στα μελίσσια σας ιδίως κατά τήν διάρκεια τής ημέρας γιατί τα τραβάει έντονα Άν δέν έχει προλάβει να στεγνώσει οι μέλισσες αυτές βούτανε στο βερνίκι και χάνονται.Όταν στεγνώσει που στεγνώνει πολύ γρήγορα,δέν υπάρχει κανένα απολύτως πρόβλημα.




Τέλος όταν θέλετε κλείσετε τίς τρύπες απο τα κλειδιά μπορείτε να κάνετε το εξής..πάρτε ένα κομματάκι καλαμάκι απο σουβλάκι  βουτήχτε το μέσα σε μια ξυλόκολα,καρφώστε το μέσα στο τρυπα με ένα σφυράκι και μετά κόφτε το.Βάζουμε μετά τα κλειδιά σε άλλο σημείο,λίγο πάνω η λίγο πιο κάτω.Τέλος θα ήθελα να σάς προτείνω να βάφετε τίς κυψέλες σας με χρώματα βάσης νερού,είναι πολύ καλύτερα απο τίς κλασικές λαδομπογιές διαλύτου και με πολύ καλύτερο φινίρισμα.Ούτε διαλυτικά ούτε τίποτα..και σίγουρα είναι και πολύ πιο υγιεινές και για εμάς αλλά και για τα μελισσάκια μας

Η συγκεκριμένη κυψέλη είναι σχεδόν 15  ετών και απο ότι φαίνεται θα συνεχίζω να τήν έχω αρκετά χρόνια ακόμα.Καλά μαστορέματα σε όλους!!

2 σχόλια:

Κώστας Ελευθεριου είπε...

Πολύ σωστή και επίκαιρη ανάρτηση, καλή συνέχεια.

Unknown είπε...

Σε ευχαριστώ φίλε Κώστα να είσαι καλά