Σάββατο 25 Μαΐου 2013

ΤΑΞΙΔΕΨΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΣΤΑ ΘΥΜΑΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ ΜΕΡΟΣ Α










Σήμερα η ημέρα ήταν αρκετά ιδανική για μια εξόρμηση ώστε να διαπιστώσω σε τι ποσοστό πλέον έχει ανοίξει το θυμάρι στο νησί

Αφήνουμε πίσω μας τήν Ανατολική Αττική και τόν όρμο Θορικού
Έτσι λοιπόν με ένα ταχύπλοο αναχωρήσαμε απο το παραδοσιακό λιμανάκι του όρμου Θορικού.Στο βάθος βλέπουμε το Βελατούρι που στούς πρόποδες του βρίσκεται το αρχαιότερο θέατρο  τής  αρχαίας Ελλάδας.
Νομίζω ιδανικό μέρος για να ξεκινήσουμε το ταξίδι μας..δέν συμφωνείτε;
Ο παππούς  έχει κάνει αμέτρητες φορές τόν διάπλοο Μακρονήσου-Θορικού και τα μάτια του έχουν δεί πολλά στήν θάλασσα


ΑΕΤΟ το πρώτο τάγμα οπλιτών (1947-1953) βρίσκεται ακριβώς επάνω απο το λιμάνι του νησιού
Η οικογένεια μου σήμερα είναι η μοναδική που κατοικεί μόνιμα στο νησί ασκώντας κυρίως κτηνοτροφική δραστηριότητα.
Σάν οικογένεια βρισκόμαστε εκεί απο το 1883 σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα του σημερινού δήμου κέας η τζιάς όπου υπάγεται διοικητικά το νησί.
Είμαστε άρρηκτα δεμένοι μαζί του και πολλοί. απο τούς παππούδες μας είναι ενταφιασμένοι σε αυτόν τόν τόπο.


Το νησί είναι μαρτυρικό  και με πολύ μεγάλη ιστορία, έχει δεχθεί πρόσφυγες,αιχμαλώτους πολέμου και πολιτικούς κρατουμένους.στήν διάρκεια του εμφυλίου.

 Ιταλοί και Γερμανοι επίσης πέρασαν απο δώ αφήνοντας και τα δικά τους ίχνη κατα τήν διάρκεια τής κατοχής.Η Μακρόνησος έχει γίνει ακόμα η προσωρινή κρυψώνα του Πάρη και τής Ελένης τής Σπάρτης κατα το ταξίδι τους τους για τήν Τροία.Το νησί για αυτόν τόν λόγο ονομάζεται και νήσος Ελένη.Στα βόρεια του Νησιού υπάρχει μάλιστα και η σπηλιά τής ωραίας Ελένης στήν οποία εικάζεται ότι κρύβοταν μαζί με τόν Πάρη, επίσης υπάρχουν διάσπαρτα αρχαία ερείπια αλλά και αρχαίες γαλαρίες εξόρυξης.


Μια σκοπιά που στέκεται απο το 1947 αγέρωχη στο ΑΕΤΟ. Ο σκοπός κάθε βράδυ θα ατένιζε τα φώτα του Λαυρίου που βρισκεται ακριβώς απέναντι.
Τα πεύκα αυτά είναι φυτεύτηκαν απο τους κρατούμενους του νησιού..στο βάθος αριστερά βλέπουμε τόν θόλο απο τον ναίσκο του Αγίου Αντωνίου,έναν πανέμορφο μικρό ναό.Κάθε τάγμα σχεδόν είχε και τήν δική του Εκκλησία.Σε αρκετά καλή κατάσταση σώζονται τρείς ναοί και αυτό οφείλεται στίς παλαιές οικογένειες του νησιού που τίς συντηρούν εδώ και 6 δεκαετίες.







Βλέπουμε πόσο θυμάρι υπάρχει διάσπαρτο στο νησί που σε αριθμό συναγωνίζεται μόνο τίς πέτρες..επίσης υπάρχει πολύ θρούμπι αλογοθύμαρο και αγριορίγανη.
Μερικά ακόμα κτήρια του νησιού επάνω δεξιά το πρώην στρατιωτικό νοσοκομείο
Διοικητήριο κάτω απο το στρατιωτικό νοσοκομείο



Μια ακόμα άποψη τής βλάστησης του νησιού.Η περσυνή ξηρασία έκανε τεράστια ζημιά στο θυμάρι. Το 30% πέρσυ καταστράφηκε,φέτος δέν έχω και  μεγάλες προσδοκίες αλλά 
παραμένω  αισιόδοξος ότι κάτι θα γίνει .

Εδώ μερικά απο τα μελίσσια  που κατοικούν μόνιμα στο νησί . Έίναι γνήσια  μακρονησιώτικα και μάλιστα  πολύ σκληραγωγημένα,το νησί είναι πολύ βάναυσο για ανθρώπους ζώα και μελίσσια..
όσο για το θυμάρι..ακόμα παραμένει κλειστό..όποτε η μελισσο-απόβαση  αναβάλεται για 10 μέρες απο όσα υπολογίζω,υπομονή μέχρι τότε...


..
Τήν επόμενη φορά με πολύ περισότερες εικόνες που πιστεύω ότι θα σάς αρέσουν ακόμα περισότερο
είς το επανειδήν και καλή τύχη στους συναδέλφους που ανέβηκαν στα έλατα..
καλά μέλια παιδιά!!

Συνεχίζεται...


6 σχόλια:

MinoanBee είπε...

Καταπληκτικό άρθρο. Ταξίδεψα πραγματικά μαζί του. Σ' ευχαριστώ.

Θεοδόσης Κατσαρός είπε...

Ωραίες εικόνες και ωραία ιστορική αναμόχλευση.
Όσο για το τελευταίο …γνήσια Μακρονησιώτικα…. Μην είσαι και τόσο σίγουρος. Πιστεύω πως σίγουρα κάπου εκεί είναι και κάποια πρώην δικά μου όχι βέβαια γιατί το έσκασαν με τον Πάρη ούτε γιατί τα έστειλα εξορία. Τα πούλησα σε κάποιον ηλικιωμένο Γιάννη κρητικό αν δεν κάνω λάθος απ το Λαύριο και ξέρω πως τα φέρνει στο νησί με κάποιον Μητρογιάννη.

Unknown είπε...

Tον γνωρίζω Θεοδόση,τα συγκεκριμένα δέν είναι πάντως,αυτά έχουν παραμείνει συνεχόμενα επι ένα χρόνο στο νησί.Φίλε MINOAN BEE σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια,όπως και τον θεοδόση,να στε καλά και οι δυό σας.Θα συνεχίσω την ξενάγηση στο νησί επειδή πιστεύω ότι αξίζει λόγω τής μεγάλης ιστορίας του.

χριστοφορος είπε...

επιτελους πηγα και γω στη μακρονησο. μεσω εσενα φυσικα και για αλλο σκοπο. ευχαριστουμε για την ξεναγηση. ο καλυτερος του χωριου εισαι κωσταντινε.

Ανώνυμος είπε...

Γαλάζια τοπία.

Unknown είπε...

Ευχαριστώ για τα όμορφα σχόλια σας να στε καλά όλοι σας